ای استوارترین کوه زندگی من
و ای قله رفیع سعادت من
ای خستگی ناپذیر و ای جاودانهترین عشق من
این بار به سویت پرخواهم گشود.
آنهنگام که آرزوی دیدارت،
شوق وصال را در من برمی انگیزاند
بالهای مهربان و پراحساست را بر من بگشا
تا در سایههای باوفا و باصفایت دمی بیاسایم.
ای کوه پرغرور
ای آفریده خدا
ای مظهر شکوه
و ای امید جاودانه
از تو لحظهای غافل نخواهم شد.
ای بهترین معلم درسهای عشق و زندگی برای من
همچون تکههای برف وفادار
در قلههای پر از شکوه عظمت تو میدرخشم.
میمانم و تا رسیدن فصل گرما پایداری خواهم ورزید.
و آن هنگام که از سر لطف گرمایی بیپایان عشق تو
بر کالبد عطش-ناک و نیازمندم چیره گردید،
از عشق تو آب میشوم
و از چشمان پاک تو روان.
در آستانه نجابت تو ذرهای خواهم شد.
ای استوارترین کوه زندگی من
ای قله رفیع سعادت من
ای خستگیناپذیر و ای جاودانهترین عشق من
ای مهربانترین مادر برای من
ای آغازگر وجود من
ای مریم بزرگ زمانه
ای استوارترین کوه زندگی من
و تو ای مادر مهربان
هر روز از آن تو میباشد
روزهایت مبارک بادا
ای استوارترین کوه