سوگند که تو را می­بخشم، زیرا می­دانم که سزاوار بخشایشی و خود نیز بیش از آن نیازمند آرامش­ام.  

     روزگاری بس زیبا و به­یادماندنی در جایگاه یک دوست برایت بهترین­ها را در کنار یکدیگر زیستن می­خواستم. اکنون نیز چونان همان دوست از ژرفای دل و بدون هیچ چشمداشتی، بهترین­ها را برایت آرزومندم و از خداوند مهربان می­خواهم که در زندگی پیروزمندانه با مهربانی شایسته و درستکار چون خود، همراه و همگام شوی.